Slovenen en het WK

Als je aan me vraagt of ik het hier naar me zin heb dan zal ik altijd ja zeggen.
Simpelweg omdat ik de gave heb om het mezelf overal naar mijn zin te maken. Ik maak de omstandigheden zodanig dat het mij naar mijn zin is. Uiteraard zodanig discreet dat ik niet op andermans tenen zal staan.

Maar als ik het hier naar mijn zin heb dat wil niet zeggen dat ik thuis of nederland niet mis.
Als je van huis uit een slecht en negatief milieu komt dan is het lastig het een en ander te missen.
Maar ik kom uit een goed milieu met vele mensen die om me geven en ik net zoveel om hun ook al laat ik dat minder vaak zien dan ik zou willen.

Uiteraard mis ik mensen en die mensen weten ook dat ik hun mis. Die weten hoe ik ben en ik hoef dat niet eens te zeggen die weten het door mijn daden.

Ook besef ik wat ik mijn ouders en broer aan doe iedere keer dat ik vertrek. Toch heb ik desalniettemin een reizigershart en zij proberen dit net zo min in te tomen als dat ik het probeer. Want ze snappen me, ik ben iemand die niet rust voor ik alles gezien heb.
Elk jaar word ik weer wijzer en snap ik de wereld een beetje meer en dat maakt het allemaal waard. Ik geloof heilig dat ik op deze manier een perfect perspectief van de wereld krijg.

Ook heb ik hiervoor gefladderd van de ene baan op de andere en heb de meest ongelofelijke dingen gedaan.

Mensen weten ook van me dat ik iemand ben die zich snel verveelt, en doordat ik nu de camping en de rest van het park ken. Het werk ondertussen nu wel ken ga ik me ook hier vervelen. Mijn plichtsgevoel houd me hier maar mijn hart wil doortrekken naar andere landen van de Balkan want Slovenië heeft me nieuwsgierig gemaakt naar meer.

Zo ook de kijk van Slovenië op het WK, geloof het of niet, het is hier geen big deal. Ze snappen de commerciele potentie achter dit toernooi maar ze gaan niet volle bak los. Zoals ik al zei komt dit omdat het hier gewoon geen big deal is. Sommige worden wel aangestoken door ons enthousiasme maar dit is ook echt door ons enthousiasme verder gaat het niet. Slovenen zijn ook veel minder outgoing dan wij zijn. Nu kunnen wij heel nors kijken maar zodra we aan worden gesproken zullen de meeste nederlanders een glimlach op hun gezicht toveren. ( uitzonderingen daar gelaten)
Hier is dat stukken minder maar dat hoef je niet persoonlijk te nemen. Het is een gastvrij volk die meer hun best doen om je te hulp te schieten dan ‘laten we zeggen’ de Fransen.

Ik probeer ook altijd een cultuur te nemen zoals deze nou eenmaal is en niet door de ogen van een Hollander te kijken. Maar dit is een behoorlijke klus want soms bevalt iets je totaal niet en dan steekt mijn west-hollandse houding de kop op. Maar later besluit je al snel dat het nou eenmaal op die manier werkt hier. Ik pas me aan, want dat kan gewoon. Jezelf aanpassen, alleen is de taal mij echt te moeilijk.
Ik zou hier ook niet willen wonen en heb dat in mijn leven nog maar met 1 land gehad. Voor de nieuwschierigen : Dat is zweden, een compleet volmaakt land.

Goed, meer heb ik op het moment niet te vertellen, slechts een uitleg over een reizigershart en een kleine observatie maar hoop jullie er toch mee vermaakt te hebben.

Ne svidenje